◄**   ▼*

►**

Bijwoorden

Bijwoorden (adverbia) fungeren in de zin als bijwoordelijke bepaling. Het zijn woorden die ofwel het gezegde, ofwel een andere bepaling, ofwel een zin in zijn geheel nader preciseren. Bijvoorbeeld:

ο Γιάννης ήρθε νωρίς.	Jan is vroeg gekomen.
πέρασε μια πολύ δύσκολη περίοδο.	ik heb een heel moeilijke periode achter de rug.

Sommige bijwoorden kunnen als bijvoeglijk naamwoord worden gebruikt.

De bijwoorden vallen in twee groepen uiteen:
- de groep van bijwoorden die is afgeleid van bijvoeglijke naamwoorden. Deze hebben een uitgang op -α, -ά, -ως, of -ώς
- de groep van 'echte' bijwoorden die niet afgeleid zijn van een bijvoeglijk naamwoord.

Nb De ontkenning 'niet' behoort tot de echte bijwoorden.

Bijwoorden worden niet verbogen.

Hoewel dat voor het gebruik niet zo relevant is, worden bijwoorden ingedeeld naar:
- bijwoorden van tijd: nu, dan, straks etc.
- bijwoorden van plaats: hier, daar, overal etc.
- bijwoorden van causaliteit: dus, echter, toch etc
- bijwoorden van hoedanigheid: zelfs, nog, pas, bijna, te etc.
- bijwoorden van modaliteit: wel, niet, misschien, ook etc.

Een andere indeling die ook wel gemaakt wordt, sluit aan bij de indeling van de voornaamwoorden:
- aanwijzende bijwoorden: hier, daar, dan etc.
- betrekkelijke bijwoorden: waar, wanneer, toen etc.
- vragende bijwoorden: waar, hoe, wanneer etc.
- onbepaalde bijwoorden: ergens, er, anders etc.

Nb. De woorden 'ja' en 'nee' behoren niet tot de bijwoorden maar tot de tussenwerpsels.

Nb. Het Nederlandse vragende bijwoord 'hoeveel' wordt in het Grieks weergegeven door het bijvoeglijke 'πόσος'.