Grammatica//Fono/Fono2>

Lettercombinaties

Naast het alfabet kent het Grieks nog diverse klinker- en medeklinkercombinaties met een eigen uitspraak.

Uit het bovenstaande blijkt al dat diverse klinkers en klinkercombinaties dezelfde uitspraak hebben.

In combinatie met aangrenzende letters ondergaan diverse medeklinkers bij de uitspraak nog een kleine wijziging.

In het Grieks bestaan diverse klinkercombinaties die, in tegenstelling met het Nederlands, in principe zonder trema worden weergegeven.

Griekse woorden worden, indien zij uit meer dan één lettergreep bestaan, over het algemeen van een accent voorzien.

Leestekens

Het Grieks hanteert de komma en de punt op dezelfde wijze als het Nederlands. In het Grieks wordt het vraagteken geschreven als de Nederlandse puntkomma.
In plaats van de Nederlandse puntkomma, wordt de hoge punt gebruikt (·).
Klinkers kunnen net als in het Nederlands voorzien worden van een trema.
Wanneer de transliteratie  een combinatie van klinkers oplevert die in het Nederlands een tweeklank of klinkercombinatie vormen, maar die in het Grieks afzonderlijk worden uitgesproken, dan plaatst men een trema: Βέης Veïs, Φαλιέρος Faliëros.

Verder wordt de klemtoon aangegeven met een accent.

 

Behalve de hiervoor genoemde letters en leestekens wordt soms nog een ander letterteken aangetroffen, in één van de volgende vormen:

Dit letterteken dient gelezen te worden als ου.
Dit letterteken is een voorbeeld van een ligatuur.
Een ligatuur is een letterteken dat bestaat uit 2 aaneengeschreven letters.
Voorbeelden: in het Frans: œuf (ei) en bœuf (vlees), in het Noors: ærefrykt (eerbied). in het Nederlands de letter ij, de samengeschreven i en j.
De officiële drukletter voor de Griekse ου is:
Het letterteken wordt gevormd door de ο met daarbovenop de υ.
Deze ου stamt uit het Cyrillisch en het Latijn.

 

Een ander letterteken dat niet meer in het huidige Grieks voorkomt is de stigma. Dit letterteken wordt gebruikt voor het getal 6 en wordt dan in het moderne Grieks geschreven als στ.

 

De schrijfwijze van de woorden in het Grieks kan variëren.
- de uitspraak van letters die na elkaar uitgesproken moeten worden, leidt tot een wijziging in de uitspraak aan daarmee tot een wijziging in de schrijfwijze:
= bv. dissimilatie, slot-ν, klinkerdeletie
- de regels voor vervoeging en verbuiging leiden tot aanpassing aan de schrijfwijze:
= bv. toevoeging van een inwendig augment leidt ertoe dat geassimileerde letters gedissimileerd worden.

Dit laatste leidt tot de volgende gevallen:
- εκβράζω - εξέβρασα
- εισρέω - εισέρρυσα (nb toevoeging van een 2e ρ)
- εκτρέφω - εκέθρεψα
- παρεμβάλλω - παρενέβαλα
- συγκλίνω - συνέκλινα